Zgodziłam się na trójkąt

Tak to już w życiu jest, że czasami 1+1 to za mało i pojawia się ktoś trzeci. Bez względu na płeć, wywraca nasz Świat do góry nogami i w większości przypadków trafia do naszego małżeńskiego łoża.

U nas też tak było i właściwie jest nadal. Pojawił się ktoś trzeci a my świadomie wpuściliśmy go do naszej sypialni.

Każdy się wzbrania i mówi, że o nie… nigdy w życiu. Nie przyjmę nikogo więcej do naszego łóżka! Sypialnia dwojga dorosłych ludzi to sfera intymna… przestrzeń, gdzie nie ma miejsca na nikogo więcej…

Na początku też twierdziliśmy, że łóżko jest tylko dla nas dwojga i że nigdy się to nie zmieni….

Zmieniło się. Mniej więcej 10 miesięcy temu. Wtedy właśnie pierwszy raz podzieliliśmy nasze łóżko z kobietą idealną, taką która nie wie co to cellulit, a bez makijażu o poranku wygląda najpiękniej… ma śliczne blond włosy i oczy w mroźnym, błękitnym odcieniu.

Mogłabym być zazdrosna, takie dziewczyny to przecież ikony piękna… ale nie jestem, dzielnie i nawet z radością to znoszę. Znoszę to, bo warto! Dla naszej dwójki i dla niej. Ona dzięki temu czuje się kochana a my kochamy siebie nawzajem 100 razy bardziej!

Widzicie ile jedna kobieta może zmienić w życiu? Niesamowicie dużo! A jeszcze jak jest tak urocza i kochana jak nasza … córeczka 😊 to już w ogóle można przepaść!

Właśnie od 10 miesięcy to nasza córka Wiktoria w nocy lub nad ranem ląduje między nami w naszym łóżku.

Dlaczego?

Przede wszystkim i bez zbędnego owijana w bawełnę, jest to szalenie wygodne. Bierzesz malucha na karmienie, do swojego łóżka, karmisz na leżąco i sama łapiesz resztki snu. Kwestia uduszenia dziecka piersią, to sprawa indywidualna, mnie osobiście mój matczyny instynkt nie pozwolił na to bym bardzo mocno zasnęła karmiąc Viki, dzięki czemu cały czas miałam pod kontrolą moją mlekodajnię.

Drugim bardzo ważnym aspektem jest bliskość. Dziecko śpiąc z rodzicami czuje się bezpiecznie i jego jakość snu jest znacznie lepsza. Podobnie jest z nami, gdy budzimy się ze złego snu, obok osoby którą kochamy to czujemy jej „ciepło”, co pozwala nam poczuć się bezpiecznie zasnąć z powrotem.

Jesteśmy rodziną, a nasze łóżko to intymna sfera i to nie podlega dyskusji. Jednak Wiktoria to owoc naszej miłości, to mieszanka części mnie i części #TataNaMedal a obudzenie się rano z tym małym bąblem między nami to naprawdę cudowne uczucie. Ponadto Viki wita nas zawsze takim zaspanym, ale totalnie szczerym uśmiechem i to jest bezcenne ❤.  

To właśnie dlatego, te kilka godzin w ciągu nocy śpimy razem i co jak co, ale na ten moment nie wyobrażam sobie by mogło być inaczej.

A Wy? Śpicie czasami z maluchami czy jednak jesteście za tym, by dziecko spało wyłącznie w swoim łóżku? 😉